Lev Davidoviç Bronştayn (Lev Davidoviç Troçki) 7 Kasım 1879’da Ukrayna’nın Yanovka kentinde doğdu. Zengin bir Yahudi ailede doğan Troçki, 8 yaşındayken Odessa’da bulunan okula kaydoldu.
17 yaşında Ukrayna’nın Nikolayev şehrine taşındı. Marksizm ile bu şehirde tanıştı. Bir yıl sonra yürüttüğü faaliyetler nedeniyle tutuklandı. Dört yıl hapis cezasına çarptırılarak Sibirya’ya sürgün edildi.
Sürgün döneminde tanıştığı ve kendisi gibi devrimci olan Alexandra Lvovna ile evlendi. Lvovna ile olan evliliğinden iki kızı oldu. 1902’de, cezasının bitimine iki yıl kala karısını ve kızlarını terk ederek sürgünden kaçtı. Hayatının geri kalanında kullanacağı Leon Troçki adıyla İngiltereye kaçmayı başardı. Londra’da Sosyalist Demokrat Parti’ye katıldı ve Vladimir Lenin ile burada tanıştı. 1903’te İngiltere’de tanıştığı Natalia Ivanovna ile ikinci evliliğini yaptı. Bu evlilikten’de iki oğlu dünyaya geldi.
22 Ocak 1905’te Rus Çarına karşı yürüyen silahsız göstericiler, İmparatorluk Muhafızları tarafından öldürüldü. Troçki bu olayı duyduğunda, ayaklanmaları desteklemek için Rusya’ya döndü. 1905’in sonunda hareketin lideri haline geldi. Ancak isyan bastırıldı ve tutuklanarak tekrar Sibirya’ya sürgün edildi. Ancak o hapisten yine kaçtı ve Avrupa’ya gitti. Avrupa’nın birçok şehrinde bulundu, çeşitli gazete ve dergiler aracılığıyla da propagandasına devam etti.
1915’te Paris’e yerleşti. Barışçı bir dergi yayımladı; sınır dışı edildi. New York’a gitti. 1917’de Rus Çarı II. Nicholas’ın devrilmesinden sonra Rusya’ya döndü. Petersburg’da Bolşeviklerle birleşti. Devrimde etkili oldu. Lenin’le birlikte önderler arasında yer aldı. İlk Sovyet hükümetinde dışişleri bakanlığı halk komiserliğine getirildi. 1918’de savaşa son veren Brest Litvosk antlaşmasını imzaladı (1918). Almanya ile yapılması planlanan anlaşmanın zamanlamasında Lenin’den farklı düşünüyordu. Almanya’nın savaştan ağır yara alacağını dikkate alarak anlaşmanın savaş sonrası yapılmasının daha avantajlı olacağını düşündü. Ancak Lenin anlaşmayı hemen imzalamak istiyordu. Bu uyuşmazlık neticesinde istifa etti.
Lenin tarafından tekrar görevlendirilen Troçki, Kızılordu’nun kurulmasını sağladı. İç savaş sırasında ihtilal konseyi başkanı ve savaş komiseri oldu. İç savaşta çok önemli başarılar göstererek savaşın kazanılmasında büyük pay sahibi oldu. Savaş bittikten sonra Komünist Parti merkez komitesinin üyesi seçildi. Sovyetler Birliği’nin en güçlü ikinci adamı konumundaydı. Lenin’in ölümünden sonra Stalin ile arası açıldı. 1927’de Komünist partisinden çıkarıldı. Kazakistan’a sürüldü. 1929’da Sovyet topraklarından kovuldu. Bundan sonra sürgün hayatı yaşadı. İstanbul’a yerleşti.
“Hayatım” ve “Rus İhtilali Tarihi” adlı iki eser yazdı. 1933’te Fransa’ya gitti. 1935’te Norveç’e sığındı. İhtilalle ve Stalin ile ilgili iki eser daha yazdı. Buradan da ayrılmak zorunda kaldı. Meksika’ya yerleşti.
Troçki, 20 Ağustos 1940’ta Mexico City’deki evinde çalışıyordu. Ajan Ramon Mercader tarafından dağcılıkta kullanılan buz baltasıyla suikaste uğradı. Hastaneye kaldırıldı ancak bir gün sonra hayatını kaybetti. Öldüğünde 60 yaşında olan Troçki’nin itibarı 2001 yılında Rus Hükümeti tarafından resmi olarak iade edildi.
